روش شاخص انتخاب ارجحیت (PSI یا Preference selection index) در سال ۲۰۱۰ توسط مانیا و بیهت با هدف وزن دهی شاخص ها و رتبه بندی گزینه ها با استفاده از ماتریس تصمیم معیار-گزینه معرفی شد. در این روش احتیاجی به محاسبه وزن صفات درگیر در تصمیم گیری و تخصیص اهمیت نسبی بین صفات نیست. روش شاخص انتخاب ارجحیت، زمانی که در تصمیم گیری درباره اهمیت نسبی بین صفات اختلاف نظر وجود داشته باشد مفید است.
آموزش انجام روش شاخص انتخاب ارجحیت (PSI یا Preference selection index)
شاخص انتخاب ارجحیت از روش های تصمیم گیری چندمعیاره است. در روش پیشنهادی لازم نیست که اهمیت نسبی بین صفات اختصاص یابد. علاوه بر این، نیازی به محاسبه وزن صفات درگیر در تصمیم گیری در این روش نیست. این روش زمانی مفید است که در تصمیم گیری درباره اهمیت نسبی بین صفات اختلاف نظر وجود داشته باشد. از مزیت های این روش این است که با ماتریس تصمیم معیار-گزینه هم می توان وزن معیارها را محاسبه و هم گزینه ها را رتبه بندی کرد.
روش PSI جهت انجام پایان نامه ارشد و رساله دکترا مطابق گام های زیر قابل انجام می باشد:
گام اول: شناسایی هدف، گزینه ها و معیارها
گام دوم: تشکیل ماتریس تصمیم
ماتریسی که ستون های آن را معیارها و سطرهای آن را گزینه های پژوهش در اختیار دارند
گام سوم: نرمال کردن ماتریس تصمیم
برای نرمال سازی داده ها از روابط ذیل استفاده می شود:
برای شاخص های مثبت:
برای شاخص های منفی:
گام چهارم: تعیین مقدار میانگین ماتریس نرمال شده
گام پنجم: محاسبه مقدار تفاوت هر معیار (jQ)
گام ششم: محاسبه انحراف هر معیار
گام هفتم: محاسبه وزن معیارها
گام هشتم: محاسبه PSI برای هر گزینه و رتبه بندی گزینه ها
در انتها، گزینه ای که بیشترین مقدار PSI را بگیرد بیشترین امتیاز را خواهد داشت.
همچنین شما عزیزان جهت آشنایی با نحوه نگارش فصول پایان نامه در حوزه PSI و تصمیم گیری چند معیاره می توانید به لینک های زیر مراجعه فرمایید:
اولین کسی باشید که برای “روش شاخص انتخاب ارجحیت (PSI)” دیدگاه می‌گذارید;